Hai un cadro de Román Navarro na sala galería do Pazo de Mariñán.
Ordeouse sacerdote en 1836. En 1841 é nomeado párroco do seu Benejama natal e alí costruye a igrexa da devandita vila. En 1844 actúa conxuntamente de profesor da Universidade e do Seminario de Valencia. Por esta época funda o xornal "O Eco da Relixión". En 1857 é nomeado Bispo de Cuenca.
En 1870 elevou a súa fama como teólogo coa súa intervención no Concilio Vaticano I onde defendeu a infabilidade do Papa como dogma de fe (este dogma foi aprobado polo papa Pío IX en 1870).
O 16 de xaneiro de 1874 é nomeado Arcebispo de Santiago de Compostela, tomando posesión o 25 de febreiro de 1875. O Papa Pío XI nomeoulle cardeal en 1877 e como tal interveu no Conclave de 1878 que elixiría ao Papa León XIII.
Payá y Rico foi un gran orador parlamentario e nas lexislaturas de 1871 e 1877 foi elixido senador pola provincia de Guipúzcoa, cousa non rara na época.
Durante o seu arcebispado en Santiago de Compostela foron redescubertos os restos do Apóstolo: Emprendeu obras no altar maior e o 28 de xaneiro de 1879 tras perforar unha bóveda atopan unha urna con ósos humanos, o que parecía posible que estivesen ante os restos do Apostol Santiago. Payá encargou á universidade compostelá analizar os restos e con estes datos, o Papa León XIII en 1884 pola Bula "Deus Omnipotens" anunciou a todo o mundo o descubrimento dos restos do Apóstolo o que supón o comezo das actuais peregrinacións a Santiago.
O 7 de xuño de 1886 é nomeado Arcebispo de Toledo, Primado de España e Patriarca das Indias Occidentais. Ese mesmo ano bautizou ao Rei don Alfonso XIII. Rexeu esta arquidiocese até o seu falecemento o 24 de nadal de 1891, poucos días despois de cumprir 80 anos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario